IT-lands: Vrije tijd

In dat eerste meetjaar spendeerden wij nog gemiddeld 13,5 uur per week aan sociale contacten in levende lijve. In 2005 was dat drie uur minder. Dat we nu veel meer tijd aan internet besteden, was geen verrassing, maar het is wel opmerkelijk hoe snel het aantal uren is gestegen. In 2000 zaten jongeren van twaalf tot twintig jaar in hun vrije tijd gemiddeld drie kwartier per week op internet, in 2005 was dat meer dan zes uur.
Voor de goede orde: het SCP heeft alleen gekeken naar hoe wij onze vrije tijd besteden. Als iemand de hele dag voor zijn werk achter de pc zit, en ’s avonds nog een uurtje voor z’n plezier, dan is dat dus geturfd als één uur. Zo is bij kinderen niet meegerekend hoeveel tijd zij al op school van pc’s gebruikmaken.
In feite zal er dus nog veel meer van computers en internet gebruik worden gemaakt dan door het SCP is gemeten.
Dat het internetgebruik onder scholieren de afgelopen vijf jaar spectaculair is gestegen, komt geheel overeen met mijn eigen waarnemingen. Ik heb kinderen verwekt in een tijd dat nog maar weinig mensen een pc hadden. Van de drie heb ik er vervolgens twee verslaafd zien raken aan computerspelletjes, msn, het bekijken van grappige filmpjes en het downloaden van muziek.
Wat ik het interessantst vond om te zien, is dat kinderen de mogelijkheden van internet steeds vroeger gaan benutten. Zo zijn mijn twee oudste kinderen pas gaan msn’en in groep acht, dus toen ze elf of twaalf waren. Mijn jongste zoon is al fanatiek aan het msn’en sinds het begin van groep zeven – op tienjarige leeftijd.
Nog interessanter is dat msn onder tienjarigen een volkomen geaccepteerd vehikel is geworden om bijvoorbeeld verkering te krijgen en te verbreken.
U moet zich niet te veel voorstellen van verkering onder tienjarigen: die duurt zelden langer dan een week, en op een enkele wangzoen na gebeurt er vrijwel niets.
Maar toch: het is belangrijk wie met wie gaat, er wordt veel over gepraat, en het gebeurt dus allemaal via msn. Hoewel de kinderen de hele dag met elkaar in de klas zitten, en samen spelen op het speelplein, wordt DE VRAAG gesteld op msn, want – zo heeft mijn zoontje mij uitgelegd – dat is makkelijker, zelfs als je verlegen bent.
En ook het verbreken van de prille relatie – hier wekelijkse kost – gaat dus via de kabel. Niks geen goed gesprek waarbij je elkaar eens extra diep in de ogen kijkt, nee, gewoon van achter het toetsenbord, liefst met een muziekje op de achtergrond.
Inderdaad, de jeugd brengt veel meer uren door achter de pc. Maar de sociale veranderingen die hiervan het gevolg zijn, vind ik zelf nog veel spectaculairder.