Sluiting Nokia-fabriek leidt tot ophef

Reinhard Bütikofer van de Groenen veroordeelde Nokia publiekelijk voor zijn “schandelijke hebzucht”. In Brussel hebben de vakbonden geëist dat de fabriek open blijft. De Duitse federale overheid wil intussen 10 miljoen euro aan R&D-subsidies terug nu ook daar twijfels zijn gerezen over de besteding ervan.
Noordrijn-Westfalen heeft bij de bouw van de fabriek subsidie aan Nokia verstrekt op voorwaarde dat er ruim 2800 banen zouden worden gecreëerd, maar dat aantal is nimmer gehaald. Nokia zegt dat het 3200 werknemers heeft, maar dat is inclusief deelbanen, schoonmakers en catering. Het bedrag dat aan Noordrijn-Westfalen moet worden terugbetaald, is 41 miljoen euro, vermeerderd met 18 miljoen euro aan rente. Op 31 maart moet het bedrag aan de NRW Bank zijn overgemaakt, anders volgen juridische stappen.
Tot overmaat van ramp heeft de bouw van de nieuwe Nokia-fabriek in Roemenië ook nog eens vertraging opgelopen. Zo moesten onlangs Roemeense arbeiders naar huis worden gestuurd omdat ze niet over de juiste ervaring bleken te beschikken. Nokia wilde aanvankelijk half februari al met de productie aanvangen. Vanaf de zomer moet de volledige productie van start gaan met 4000 werknemers.
De sluiting van de Duitse fabriek heeft vooral kwaad bloed gezet omdat het nieuws erg laat werd aangekondigd en Nokia de plannen kennelijk al lang in de la had liggen. Nokia-baas Pekka Kallasvuo moest onlangs tegenover het Duitse Handelsblatt toegeven dat de sluiting geen schoonheidsprijs verdient, maar hij benadrukte dat de fabriek niet kostendekkend meer is. Dat wordt overigens ten zeerste betwijfeld: De fabriek heeft vorig jaar 134 miljoen euro winst gedraaid, heeft het Duitse blad Capital berekend. Samen met andere activiteiten in Duitsland zou het zelfs gaan om 246 miljoen euro.
Nokia zegt dat in Bochum maar zes procent van alle Nokia-mobieltjes wordt geproduceerd, maar dat de fabriek verantwoordelijk is voor ruim 23 procent van zijn totale arbeidskosten. Die cijfers mogen dan in principe kloppen, Nokia is de maatschappelijke kant vergeten. Honderden varianten hadden bedacht kunnen worden, van geleidelijke sluiting tot overplaatsing, maar Nokia koos voor de verrassingsoveral en die is verkeerd gevallen. Ook bij de Duitse consument die de Nokia-toestellen uit protest links laat liggen. En zo dreigt een minutieus voorbereide bezuinigingsoperatie alsnog een enorm dure misrekening te worden.