‘Soft agents’ zorgen voor betere resourceplanning

Het gebruik van software agents wordt volgens de promovendus vooral interessant als bij online-onderhandeling meerdere ‘dimensies’ - bijvoorbeeld prijs en levertijd of een kwaliteitsaspect - tegen elkaar moeten worden afgewogen. In zijn proefschrift noemt Gerding het voorbeeld van een online-leverancier van informatie (bijvoorbeeld software, nieuws of muziek), die zijn ‘items’ zowel los als in verschillende abonnementsvormen te koop aanbiedt. De agent kan hem helpen om prijsstelling in de diverse aanbiedingsvormen zo te kiezen dat een maximale omzet wordt behaald. Met andere technieken, zoals data mining, is dat ook mogelijk, maar een ‘agent’ biedt de mogelijkheid om de prijsstelling direct aan te passen aan veranderingen in de markt. Decentraal Een andere toepassing, die mogelijk consequenties heeft voor capaciteitsplanning in computernetwerken en ook van belang kan zijn voor gedistribueerd werkende software-ontwikkelteams, is het gebruik van agents om taken optimaal te verdelen over gescheiden resources (on- en offshore ontwikkelteams, processorcapaciteit of schapruimte). Dat levert een flexibele decentrale planning op, waarbij de (beheerders van de) decentrale ‘resources’ zelf afwegen wat ze waarvoor over hebben. Gerding: "Dat leidt meestal tot een juistere waardebepaling, want decentraal weet men meestal beter dan centraal wat onder welke voorwaarden haalbaar is, tegen welke prijs iets rendabel te doen is of in welke mate men iets nodig heeft." Voor geautomatiseerde onderhandelingen in een netwerk zijn wel standaarden nodig om te zorgen dat agents elkaar ‘verstaan’. In Europees verband wordt onder de naam ‘Fipa’ aan dergelijke standaarden gewerkt.