Standaard reguleert virtualisatie

OVF omschrijft hoe een virtual machine (VM) is te voorzien van een extra ‘XML-verpakking’, waaruit een virtualisatieplatform (hypervisor) alle relevante installatieparameters kan halen om de VM goed te laten werken. Metadata over bijvoorbeeld de benodigde hoeveelheid werkgeheugen en opslag kunnen erin worden vastgelegd, waardoor beheerders dat niet langer per VM handmatig hoeven in te voeren en de uitrol en verplaatsing van virtual machines tussen servers beter is te automatiseren.
Ook softwareleveranciers die zogeheten virtual appliances bouwen – geoptimaliseerde configuraties van hun software met (een deel van) een besturingssysteem in een virtual machine – zullen baat hebben bij de standaard. Ze hoeven voortaan maar één virtual appliance te bouwen voor alle virtualisatieplatforms. Via OVF kunnen ze daarin ook bijvoorbeeld licentiecontrole en een integriteitstest inbouwen, die aangeeft of de ingepakte software is gemodificeerd door derden.
Aan de mogelijkheid virtual machines van de ene hardware naar de andere te verplaatsen, is door de trend van serverconsolidatie en de noodzaak van betere uitnutting van servers steeds dringender behoefte. De incompatibilititeit tussen virtualisatieplatforms staat die portabiliteit tot dusver enigszins in de weg. Beheerders zullen met de nieuwe standaard uiteindelijk zeer geholpen zijn.
Buiten de lancering van de AVF-standaard heeft Microsoft aangekondigd zijn eigen beheersoftware voor VM’s uit te breiden. Met de volgende versie van System Center Virtual Machine Management, die in 2008 verschijnt, zal het mogelijk zijn ook VM’s van VMware- en Xen-origine te beheren, naast de VM’s die volgend jaar op Microsofts Viridian-hypervisor gaan draaien.