Ontwikkelaar says no

Wetten, regels en beleid zijn minder helder en tegelijkertijd wordt maximale controle gevraagd. Dus zitten de gerealiseerde applicaties vol met keuzes van architecten, product owners, ontwikkelaars, enzovoort. Niet noodzakelijkerwijs de juiste keuzes.

Complexere situaties worden ('We werken agile!') later uitgewerkt. Ze worden ontwikkeld als scenario’s, die op een bepaald punt afwijken van de zonnige. Een aantal controles is dan al gepasseerd. Bij het bouwen van deze scenario’s nemen de niet door beleid gevalideerde keuzes alleen maar toe. Herbouwen bij fouten of onvolkomenheden is dan vaak geen optie meer. Immers, de tijd begint al te dringen. En we kunnen toch niet uitstellen, omdat de IT nog niet klaar is?

Iedere applicatie bevat per definitie onbekende fouten. Bovendien worden er – vaak verplicht – data gebruikt uit andere bronnen. Ook daar zitten per definitie fouten in, of de data zijn niet actueel. Maar zorgvuldig testen kost tijd en tijd hebben we niet meer.

Voor een burger of een professional in de uitvoering is het hierdoor niet altijd duidelijk waarom een aanvraag niet door de controles komt en dus wordt afgewezen. Uit wet- en regelgeving en beleid is dat niet meer af te leiden. Computer says 'no', terwijl de professional – gezien de situatie van de burger – best 'ja' zou willen zeggen. Maar daarvoor is geen ruimte in de applicatie.

Dus enerzijds gebruiken we een applicatie, die tot stand is gekomen dankzij IT-medewerkers die méér dan hun verantwoordelijkheid nemen, maar anderzijds kan dezelfde applicatie leiden tot het verlies van de menselijke maat en zelfs rechtsongelijkheid in de uitvoering. Tot grote frustratie van zowel IT’ers als professionals en burgers.

De overheid zélf mag zich dit aantrekken: wetgever, beleid en management schieten vaak tekort bij het inhoudelijk begeleiden van IT-ontwikkelingen. Gestuurd wordt op tijd; geld en kwaliteit doen er meestal minder toe. Maar ook IT-medewerkers zouden zich vaker kunnen verzetten tegen het bouwen van dit soort applicaties. Het levert ontwikkelaars vooral veel stress op en geen werk om trots op te zijn. Terug dus naar de menselijke maat, ook voor ons.