IBM geeft grid computing een zetje in de rug
In wetenschappelijke kring wordt al sinds het midden van de jaren negentig gewerkt aan het realiseren van ‘computational grids’. Dat zijn koppelnetten die het mogelijk maken verwerkingscapaciteit op de aangesloten computers op flexibele, veilige en gecoördineerde wijze te delen tussen dynamische verzamelingen individuen, instituties en hulpmiddelen. Met andere woorden, men zoekt een oplossing voor het probleem hoe je computercapaciteit op aanvraag beschikbaar kunt stellen voor virtuele organisaties met een wisselende behoefte. Bedrijfsleven Die zoektocht is niet alleen van belang voor wetenschappelijke instituten op zoek naar extra capaciteit voor rekenintensieve taken. Ook in het bedrijfsleven zijn legio toepassingen denkbaar, zeker bij de huidige trend naar verdere specialisatie en uitbesteding. Grid computing zou het – om de gedachten te bepalen – mogelijk maken in het kader van een haalbaarheidsstudie veel betrouwbaarder simulaties te maken van een nieuw type vliegtuig dan nu mogelijk is. Die hogere betrouwbaarheid vloeit voort uit het feit dat actuele, accurate gegevens van onderdelen van alle toeleveranciers in real-time gecombineerd kunnen worden in één simulatie van een voertuig dat alleen nog op de tekentafel bestaat. Dichter bij huis kan grid computing application en storage service providers in staat stellen hun diensten veel beter op de behoeften van de klanten toe te snijden en op veel flexibeler basis aan te bieden. De technieken die daarvoor nodig zijn, gaan duidelijk verder dan de technieken voor gedistribueerde verwerking als Corba, Enterprise Java Beans, Java 2 Enterprise Edition en DCom. In aanvulling op de gedistribueerde faciliteiten van deze technieken zijn onder meer ook mechanismen nodig om verwerkingscapaciteit in het netwerk op te sporen, om de beschikbare capaciteit te beoordelen op geschiktheid voor de onderhavige taak, om tijd te reserveren op geschikt bevonden computers en om toegang tot opslagcapaciteit te regelen. De peer-to-peer-technieken die internet tot een nachtmerrie voor de muziekindustrie maakten, bieden eveneens slechts een deel van de oplossing. Weliswaar is delen van hulpbronnen het uitgangspunt van deze technieken, maar de uitwerking is in de regel beperkt tot het toegankelijk maken van bestanden zonder de mogelijkheid de computercapaciteit daarbuitenom aan te spreken. Beheersoftware die in complexe situaties de verdeling van computercapaciteit en tevens authenticatie en autorisatie voor zijn rekening kan nemen, is in het kader van deze techniek nog niet beschikbaar. Globus Project De afgelopen jaren is door een aantal Amerikaanse wetenschappelijke instellingen hard gewerkt aan het dichten van de gaten. Deze instellingen hebben in het zogeheten Globus Project protocollen en gereedschappen ontwikkeld die gebruikt kunnen worden bij het ontwerpen en in de lucht brengen van computerkoppelnetten. De resulterende toolkit is op basis van een open source-licentie te verkijgen via de website www.globus.org. De activiteiten van de wetenschappelijke instellingen krijgen een enorme zet in de rug van IBM, dat onder andere zijn software voor cluster- en bestandsbeheer inzet voor het beheersbaar maken van computer grids. Ook speelt IBM’s eLiza-project, bedoeld om grote, onoverzichtelijke computernetwerken zelfsturend te maken, een belangrijke rol; Zelf gaat IBM de komende jaren 4 miljard investeren in de opzet van een koppelnet van vijftig computerservercentra over de wereld. Afgelopen weken is bekendgemaakt dat IBM meewerkt aan drie wetenschappelijke proefprojecten met computer grids, één in Engeland, één in Amerika en één in Nederland. De Nederlandse universiteiten die IBM ingeschakeld hebben bij een grid-experiment zijn de Technische Universiteit Delft, de Vrije Universiteit Amsterdam, de Universiteit van Amsterdam, de Rijksuniversiteit Leiden en de Universiteit Utrecht. Computercapaciteit die als elektriciteit geleverd en betaald gaat worden? In technisch opzicht is realisatie van dat idee deze maand een stuk dichterbij gekomen.