Oracle biedt opstap naar Fusion

De nog in ontwikkeling zijnde Fusion-applicaties (niet te verwarren met de Fusion Middleware) zullen in ‘native’ vorm een vergelijkbare integratie ondersteunen als Oracle met AIA mogelijk maakt, dus AIA is voor Oracle een mooie manier om zijn gebruikers een geleidelijker migratiepad te bieden. De Fusion-versies van de applicaties uit Oracles portfolio zullen vanaf 2008 op de markt komen.
AIA vormt een laag bovenop Oracles Fusion Middleware (die de technische integratie voor zijn rekening neemt). AIA ‘vertaalt’ de applicatie-interfaces van de applicaties van Oracle en anderen eerst naar een set standaarddefinities en -objecten. Op die manier zal een verkooporder in de ene applicatie door een andere applicatie ook precies als zodanig worden begrepen. Op zich is dat niets nieuws, want het is dezelfde filosofie die al voor het SOA-tijdperk door menig integratieplatform is en wordt toegepast. Hier is het echter een onderdeel van de ‘composite application’-strategie van Oracle, waarbij de nadruk ligt op het standaardiseren van de manier waarop applicaties hun mogelijkheden tonen aan de ‘buitenwereld’. Oracle heeft circa 100 standaardobjecten gedefinieerd, die door alle applicaties op dezelfde wijze worden gebruikt.

Voorgedefinieerd
Oracle heeft ook enkele voorgedefinieerde bedrijfsprocessen (die de grenzen van de applicaties overstijgen) in de AIA-technologie voorgedefinieerd in de vorm van Process Integration Packs (PIP’s). ‘Order-to-cash’ en ‘opportunity-to-quote’, verkrijgbaar vanaf eind mei, maken standaard gebruik van zowel de Oracle E-Business Suite als de Siebel-software. Meer PIP’s zullen volgen, in het bijzonder voor specifieke branches als telecom, financiële dienstverlening en consumentengoederen. Prijzen van de standaardintegraties beginnen bij 30.000 dollar.
In vergelijking met SAP is Oracle overigens aan de late kant. SAP heeft bovenop NetWeaver al zijn ‘business process platform’ als platform voor samengestelde applicaties, waaronder zijn eigen xApps die al in 2003 voor het eerst genoemd werden. Oracles standaard verweer tegenover dit soort constateringen is dat het een veel opener platform neerzet – in dit geval omdat het werk geheel buiten de betreffende applicatie om wordt gedaan en omdat alles op standaarden van de Open Applications Group (de objectdefinities) en OASIS (de procestaal Business Process Execution Language, BPEL) is gebaseerd.

Geleidelijk
Analist Bill Swanton van AMR Research ziet wel brood in de Oracle-strategie. “De Application Integration Architecture” voorziet in de klantenbehoefte aan integratie van zijn overgenomen applicaties en creëert tegelijkertijd een geleidelijk migratiepad naar de toekomstige Fusion-applicaties”, aldus Swanton.