Politie Groningen pusht opsporingsinformatie

Bij een calamiteit kan de informatie zelfs worden weergegeven als pop-up venster.
“De kracht van het systeem schuilt in de herhaling: omdat rechercheurs de namen en gezichten van verdachte of vermiste personen steeds weer zien, blijft de informatie beter hangen”, licht Roland Hiemstra, projectleider digitale media bij Regiopolitie Groningen. Naast foto’s en tekst kunnen er ook videobeelden worden getoond. Door met verschillende kleurcodes te werken kunnen agenten in één oogopslag zien wat voor soort informatie het betreft.
Regiopolitie Groningen is één van de eerste korpsen ter wereld die bij de informatievoorziening rondom opsporing bewust gebruikmaakt van een mix van push- en pulltechnologiën. Door de komst van ICT-hulpmiddelen wordt er steeds minder informatie door de organisatie naar de medewerkers gebracht (pushmechanisme) en wordt van medewerkers verwacht dat zij zelf de benodigde informatie halen (pullmechanisme). “Bij ons korps is door het personeel juist de wens geuit om actuele opsporingsinformatie aan medewerkers aan te bieden. Reden voor dit zogenaamde pushen, was dat medewerkers vaak te maken hebben met wisselende diensten en op verschillende tijdstippen van de dag geconfronteerd worden met calamiteiten, waardoor zij een briefing missen en/of geen tijd hebben om belangrijke informatie te raadplegen”, vertelt Hiemstra. Veel rechercheurs worstelen bovendien met een informatieoverload, omdat er zoveel verschillende communicatiekanalen zijn, zoals het intranet, briefings en e-mail.
“Omdat opsporingsberichten dreigden weg te zakken in een woud van gegevens, werd gezocht naar een manier om de juiste informatie op het juiste moment bij de juiste mensen te krijgen”, vertelt Hiemstra. Anderhalf jaar geleden begon er in Groningen-Haren een proef met het tonen van opsporingsinformatie op zeven grote lcd-schermen met behulp van de software van Netpresenter. Met succes, want in de pilotfase werden zeven extra verdachten aangehouden. “Het systeem vergroot de pakkans van gezochte personen aanzienlijk. Bovendien verbetert de veiligheid van onze medewerkers, door opsporingsinformatie over wie vuurwapengevaarlijk is en wie gevaarlijke ziektes onder de leden heeft bij betrokkenen te ‘pushen’ voordat zij de straat op gaan.” De eerste gebruikers zijn erg te spreken over het systeem. 85 Procent van de agenten zegt het systeem zeer te waarderen en 60 procent gaf aan zich minder geïnformeerd te voelen als het er niet meer zou zijn.
Overigens waarschuwt de projectleider digitale media voor een aantal valkuilen die om de hoek komen kijken bij de push-strategie. “Je moet het heel gedoceerd aanpakken. Kies alleen voor need to know en omzeil nice to know informatie zoals facilitiare zaken, anders dreigt het een afvoerputje te worden.” Verder worden de betrouwbaarheid en volledigheid van opsporingsinformatie nóg belangrijker. “Je moet het proces constant bewaken, je kunt je geen fouten permitteren als de informatie constant getoond wordt.”
De korpschef besloot het project na de succesvolle pilot uit te breiden naar 23 schermen in de hele provincie. Daarnaast worden ook andere media ingezet. Zo loopt er een proef in de stad Groningen, waarbij agenten middels een GPS-koppeling plaatsgebonden informatie, zoals relevante opsporingsberichten en plattegronden met daarop de positie van collega’s, woonhuizen van bekenden van de politie, et cetera, op hun PDA ontvangen.
In het kader van een stimuleringsregeling voor korpsen heeft Regiopolitie Groningen voor het Eye-view-project een subsidie van 50.000 euro ontvangen van het ministerie van Binnenlandse Zaken. Ook voor het PDA-project kreeg het subsidie. Volgens Hiemstra is er veel interesse voor de Groningse aanpak bij andere politieregio’s. “Het project is ingebracht bij de Board voor Research & Innovatie en we hebben al meerdere politiekorpsen uit binnen- en buitenland op werkbezoek gehad.”
Op de lange termijn wil hij ook andere (keten)partners betrekken bij het informatievraagstuk. “Niet alleen de politie worstelt hiermee, dat geldt in principe voor iedere organisatie.”