Gartner: metaverse gaat werkvloer veranderen

De coronapandemie heeft in korte tijd het gebruik van videoconferencing veranderd van een exclusief gereedschap voor bepaalde hooggeplaatste functies naar een alledaags instrument voor iedere werknemer. Maar op deze manier volledig online of hybride werken heeft beperkingen. Wie online meedoet, heeft meer moeite de aandacht te krijgen. En de betrokkenheid bij bijeenkomsten kan snel afnemen. De metaverse kan daarin een aanvullende rol krijgen, doordat alle deelnemers meer ondergedompeld worden in een driedimensionale wereld.

Hoewel de ideeën van verschillende aanbieders nog wel wat verschillen in hun definities van de metaverse, ziet Gartner potentie in deze ontwikkeling, zo blijkt tijdens het IT Xpo/Symposium van de marktanalist deze week in Barcelona.

Geen revolutie

De introductie gaat niet heel snel, verwacht Gartner-analist Marty Resnick. Tot 2025 zullen enkele early adopters vooral bezig zijn met het laten uitkristalliseren van de eerste toepassingsgebieden. Maar in 2027 heeft het merendeel van de organisaties ervaringen opgedaan. Het gaat hier nog vooral om app-gebaseerde toepassingen en die afhankelijk van apparatuur zijn. Ondertussen verschijnen ook geavanceerde toepassingen, waarbij een begin van interoperabiliteit ontstaat. Resnick verwacht dat organisaties vanaf 2029 ook echt met volwassen omgevingen aan de slag kunnen gaan. Doordat dan inmiddels een verregaande standaardisering heeft plaatsgevonden kunnen apparaten en omgevingen van verschillende leveranciers met elkaar overweg.

Het algemeen beschikbaar komen van virtual reality en augmented reality (XR) zoals nu videovergaderen is ingeburgerd, zorgt voor nieuwe mogelijkheden om intern samen te werken, waarbij men niet meer het gevoel heeft dat de camera steeds aan staat. Maar ook voor trainingsdoeleinden wordt het met de komst van metaverse-technologie mogelijk om op afstand mee te doen aan workshops alsof je er fysiek bij bent.

Talent ontwikkelen

Het wordt makkelijker om talent zich binnen de organisatie te laten ontwikkelen zonder voortdurend fysiek naar een werklocatie te komen. En waar online conferenties en symposia in de coronapandemie toch een slap aftreksel bleken van het fysiek bijwonen van zo'n bijeenkomst, bieden de XR-technologieën veel meer digitale interactiemogelijkheden zowel voor de kennisoverdracht als de sociale interacties.

Net als bij videoconferenties kunnen deelnemers aan dergelijke evenementen enorm besparen op reis- en verblijfskosten en tijdwinst boeken, maar door de toevoeging van XR een veel hogere betrokkenheid ervaren dan nu mogelijk is.

Niet beginnen met technologie

Resnick raadt de leiding van organisaties aan eerst goed te kijken naar waar de kansen liggen voor de inzet van deze technologie en ook naar wat de uitdagingen zijn. In tweede instantie komt dan pas de technologie. Bij veel technologische ontwikkelingen wordt nog te vaak vanuit de technologie gedacht. Organisaties doen er goed aan eerst eens goed te kijken hoe het intern zit met de mogelijkheden tot decentralisatie, samenwerking en interoperabiliteit en daar waar nodig een verbetering in aan te brengen. Verder moet een organisatie ook langzaamaan wennen aan deze nieuwe manier van samenwerken. Dat kan het best door te starten met projecten waar met relatief weinig moeite veel toegevoegde waarde kan worden gecreëerd. En bij de  selectie van een technologieaanbieder is het verstandig erop te letten dat deze een breed scala aan apparatuurtypen kan leveren - dus niet alleen XR-brillen - en dat een brede vertegenwoordiging vanuit de organisatie kan meedenken bij dat selectieproces.