Internet of Rings

Is de propaantank bij Boer Biet aan de lege kant? Een telemetrie-unit belt het via een gsm-module de meterstand door met een M2M-sim. Brandmeldinstallaties worden niet alleen met noodstroom uitgerust, maar tegenwoordig ook met een gsm-module voor als het internet het niet doet. Dan kunnen automatische brandmeldingen toch worden doorgebeld aan de meldkamer. Weer telefoon plus GPRS dus.

Maar ook iets simpels als een toegangshek op een industrieterrein. Kom je wat later en zit het hek al dicht? Dan kun je toch gewoon bellen met Youp (van 't Hek) zodat de poort open gaat. Joop Braakhekke kun je ook bellen als le Garagedeur open moet. Joop kan helaas niet meer opnemen, maar bellen met nummerherkenning is voldoende: je nummer wordt herkend door de gsm-unit.

Moet de verwarming hoger? Sms de thermostaat, en piep de gewenste temperatuur door. Helaas, zo werkt het niet. Deze werken met wifi, en daar begint de IoT-ellende. Het grote probleem van deze dingen is dat niemand zich meer verantwoordelijk hoeft te voelen als ze niet werken. Immers: je kunt als producent altijd roepen dat de wifiverbinding niet goed is, of dat de internetprovider niet goed is, en dat het bij 150.000 klanten probleemloos werkt, dus dat het vast bij jou moet liggen. Ja, ja: duizend keer een wachtwoord intikken en na twee seconden is de verbinding weer weg.

De loodgieter is gaan programmeren en hardware gaan solderen. Nou, dan weet je het wel. "We leveren al 35 jaar de beste cv-ketels." Vast, maar je bent pas kort aan het programmeren en solderen, en dat kun je dus duidelijk niet. Storing van andere wifinetwerken, kanalen die je niet kunt kiezen, instellingen die nooit goed te krijgen zijn, operating systems die je niet getest hebt, modems die je niet bekeken hebt, enzovoort. Of de thermostaat kan wel wifi ontvangen maar heeft een te zwakke zender. Er komt geen einde aan deze ellende.

Ondertussen is de consument de dupe, want de producent wijst naar de installateur, de installateur naar de internetprovider, en de internetprovider naar de thermostaat. En de thermostaat, tja, waarom moet die eigenlijk op de wifi?

Oh, die krijgt dan vanuit het hoofdkantoor in Duitsland de lokale buitentemperatuur doorgeseind. Aha, vroeger had je daar een buitenthermometer met een draadje voor. En om alles optimaal te laten verlopen, is ook het hele verwarmingsprogramma daar opgeslagen, want op de SMART-thermostaat is daar natuurlijk geen plek voor. En wanneer je op vakantie bent? Ja, dat weten we ook precies in Duitsland. Dan kan de cv namelijk laag.

Als ze daar niet eens een werkende thermostaat via de wifi kunnen maken, kunnen ze dan wel de gegevens van al die klanten goed beschermen? Want alle namen, adressen, namen van onderhoudsmonteurs, en dus wanneer je langere tijd niet thuis bent, staan daar allemaal te staan.

Beter één simkaart voor M2M-communicatie in de hand dan tien IoT-apparaten in de lucht.