‘Kees’ is helemaal niet klaar!

Want die uitkomst spoort absoluut niet met mijn waarneming in de praktijk. Maar ja, de conclusie is getrokken op basis van wetenschappelijk onderzoek. En ik weet dat wetenschappelijke statements door waarnemingen gevalideerd moeten worden. De vraag is dan ook of de waarnemingen wel correct zijn. En zijn ze dat ook vandaag nog?

Om te beginnen is natuurlijk de vraag wat mijn waarneming waard is. Nu zit ik al heel lang in de outsourcing-business en de laatste jaren met zeer veel succes. Dit succes is overigens door onafhankelijk onderzoek vastgesteld en het heeft ook in AG Connect gestaan. Voor dat succes heeft elke keer weer de business case een belangrijke rol gespeeld. Wel is het zo dat de businesscase aan stringente voorwaarden moet voldoen en wordt opgesteld door de juiste mensen.

Nu gaat het hier om inzichten die we in de loop van de jaren hebben verworven. En hiermee kom ik op een mogelijke oorzaak van de discrepantie tussen de conclusie van Chris Verhoef en mijn waarneming. Ik ben daarom te rade gegaan bij de bron. Daar staat dat het gaat om outsourcingdeals tussen 2007 en 2010, waarvan iets meer dan de helft succesvol was. Dat zijn voor IT-begrippen antieke deals en de successcore is wel erg pover. Met zo’n score ben je vandaag de dag snel out-of-business!

Deugt het onderzoek dus niet? Integendeel. Want in het onderzoeksverslag kom ik andere conclusies tegen die wel degelijk overeenkomen met mijn praktijkwaarnemingen. De drie significante succesfactoren zijn: communicatie binnen de organisatie van de aanbieder(!), demand management en een goed transitieplan. Interessant is ook dat het motief van de aanbieder een rol speelt. Als die aanbieder alleen kijkt naar vergroten van winstmarge of businessvolume, daalt de kans op succes. Als die aanbieder zich richt is op de lange termijn - vergroting van het marktaandeel, uitgroeien tot een speler van formaat - neemt de kans op succes toe.

Aan alle bovengenoemde aspecten hebben we de laatste jaren hard gewerkt. Wat we daarmee hebben bereikt bevestigt in de praktijk wat Chris Verhoef c.s. in hun onderzoek hebben vastgesteld. Zij signaleren daarnaast enkele aspecten die geen of zelfs een negatieve invloed hebben op succes. De aardigste is dat het inhuren van outsourcingsconsultants contraproductief is, outsourcing van outsourcing is dus onverstandig. En hoe zit het met die businesscase? Dat wordt een kwestie van voortschrijdend inzicht, ook in de wetenschappelijk wereld niet ongebruikelijk. Die case is dus echt nog niet klaar!