Slachtoffers cybercriminaliteit doen zelden aangifte

Slechts één op de 7 slachtoffers van onlinecriminaliteit doet aangifte bij de politie. Dit blijkt uit een onderzoek van het NSCR en de Erasmus Universiteit in opdracht van het Onderzoeksprogramma Politie en Wetenschap. Voor het onderzoek, Slachtoffer van onlinecriminaliteit, wat nu? zijn twee steekproeven gedaan onder 595 burgers en 529 ondernemers.

Het verschil tussen de aangiftebereidheid tussen burgers en ondernemers is minimaal. Terwijl slechts 13 procent van de burgers er ooit aangifte van heeft gedaan, gaat het bij ondernemers om 14 procent.

Weinig vertrouwen

De belangrijkste reden hiervoor lijkt volgens de onderzoekers dat men weinig vertrouwen heeft dat er iets met de aangiftes gedaan wordt.

Er is wel een verschil in aangiftebereidheid gemeten naar de types online delicten. Als sprake is van gedigitaliseerde criminaliteit, waarbij de meer traditionele delicten – zoals fraude en bedreiging - uitgevoerd worden met behulp van IT, is men eerder bereid aangifte te doen dan bij cybercriminaliteit. Deze laatste vorm van onlinecriminaliteit is sterk afhankelijk van IT en gericht op IT. Denk daarbij aan malware en DDoS-aanvallen. Ook doet men eerder aangifte als er sprake is van financiële schade, zoals bij creditcardfraude en identiteitsfraude.  

Een belangrijke reden om toch wel aangifte te doen is dan men hiermee hoopt te voorkomen dat anderen slachtoffer worden van dezelfde daders

De helft van de slachtoffers die al wel eens aangifte heeft gedaan van onlinecriminaliteit is (zeer) ontevreden daarover. Redenen hiervoor zijn dat de politie onverschillig reageerde en de problemen niet zijn opgelost.

Aan het aantal mogelijkheden en dus het gemak om aangifte te doen, ligt het niet, constateren de onderzoekers. Het aantal aangiftemogelijkheden bleek geen invloed te hebben op de aangiftebereidheid van burgers en ondernemers. Ook al kost het meer tijd en moeite om fysiek naar het politiebureau te gaan dan bijvoorbeeld telefonisch of online aangifte doen.

De slachtoffers blijken de delicten vaker te melden bij andere organisaties dan bij de politie. Om die reden pleiten de onderzoekers voor samenwerkingsverbanden tussen de politie en relevante publieke en private partijen. Dat zou nuttige informatie over onlinecriminaliteit kunnen opleveren.