De rubrificatie van het onderwijs

Maar sommige studenten hadden het ook moeilijk, één student vulde als antwoord in: “This assignment is very vague and it is not clear wat is expected of me."

Ik merkte dat dit antwoord me irriteerde. Ik zei er zelfs wat over bij het volgende college: “Tsja, het echte leven is ook vaag en het is vaak niet zo duidelijk wat er van je verwacht wordt.” Dat is natuurlijk tegelijk én heel waar, én een heel vervelend antwoord voor een student. Veel studenten zitten in de collegezaal om punten te halen, zeker buitenlandse studenten die veel collegegeld betalen en vaak onder grote (tijds)druk staan om hun diploma te halen. Die willen dus dat het kraakhelder is hoe ze een voldoende voor het huiswerk scoren en we komen ze daarin vaak tegemoet met rubriks die uitleggen hoe er gescoord zal worden. Bijvoorbeeld: voor een voldoende moet je minstens drie eigenschappen van een programmeertaal noemen, die innovatief zijn of een innovatieve combinatie vormen.

Die rubriks dienen meerdere doelen. Ze zijn bedoeld om het nakijken door docenten eerlijker te maken. Ook geven ze studenten duidelijkheid over wat er moet worden ingeleverd. Ik begrijp die doelen en ik vind het, zeker op het voortgezet onderwijs, vaak een hele fijne manier van met leerlingen communiceren.

Maar op een bepaald niveau, bijvoorbeeld in een mastervak van een academische opleiding, moet je studenten en docenten ook de vrijheid geven om opdrachten te maken waarbij het aankomt op het inzicht van de student en van de docent of er aan de opdracht voldaan is. Ik heb in dit vak dus ook geen rubriks.

[Voor SPO: onderstaande post kunnen we niet in print gebruiken ivm copyright. Daarom in overleg met Feliene de volgende tekst voor print gebruiken:

Terwijl ik hierover aan het peinzen was, zag ik een heerlijke inzending op Instagram. meester_mark plaatste een afbeelding van de manier waarop 12-jarige Siebe de opdracht om een eigen stripverhaal te maken had opgelost: Siebe tekende een een v'tje met daarboven "Er was eens een vogel", dan twee, dan drie etc, met als verhalend element dat het vogeltje steeds een nieuw vriendje erbij krijgt, tot het een groep was.]

Terwijl ik hierover aan het peinzen was, zag ik deze heerlijke inzending op Instagram.

Nu zal ik hier ook huiswerk opgeven: bedenk een rubrik waarbij deze leerling zakt voor de opdracht. Alle voor de hand liggende opties rekenen dit wel goed: op ieder vakje moet een tekening of een tekstje, alle tekeningen moeten anders zijn, er moet een spanningsopbouw in zitten, het zit er allemaal in!

Tsja, moet dit dan toch een voldoende zijn…? Dat is aan de docent, die de leerling kent en weet of dit een Jantje van Leiden is, of een heel goed gelukte grap.