Superdigitaal, die nieuwe generatie... of toch niet?

"Wat zijn ze toch slim en snel met die apparaten… ik hou die van mij niet meer bij." Als je ouders hoort praten over de digitale skills van hun kinderen zijn de oeh’s en aah’s niet van de lucht. Spelen, leren en sociaal contact gebeurt allemaal op het scherm. Die nieuwe generatie is superdigitaal, of toch niet?

Henrike van GelderHoofdredacteur Kidsweek en SamSamMeer van deze auteur

kinderen leren programmeren — © MIT

MIT

Bij digitaal vaardig zijn, komt toch wat meer kijken. En dat daarin grote verschillen zitten tussen kinderen, werd pijnlijk duidelijk tijdens de thuisonderwijsperiode in de coronapandemie. De één kan nauwelijks typen terwijl de ander zonder moeite een PowerPoint-presentatie in elkaar draait. Sommige kinderen hebben alle mogelijke middelen en hulp thuis, anderen niet of nauwelijks.

De ontwikkeling van digitale vaardigheden is van invloed op de gehele (school)carrière van een kind. Uit Arbeidsmarktonderzoek ICT met topsectoren bleek onlangs dat de vraag ernaar toeneemt in vrijwel alle beroepen. Je zou dus denken dat er in het onderwijs veel aandacht aan wordt besteed. Nou heb ik het afgelopen jaar heel wat open dagen van middelbare scholen bezocht. Daar hoorde ik ronkende praatjes over hoe digitaal de school wel niet is. Met alleen digitale leermiddelen (echt, helemaal géén boeken meer), 3D-printers, lessen in VR en AR.

Maar inmiddels weet ik dat het in de praktijk behoorlijk tegenvalt. En wat heb je aan al deze hightech snufjes als er nooit een basis is gelegd? Want al in de eerste weken liep mijn brugpieper tegen een vrij cruciaal probleem aan: hij kon helemaal niet met een muis overweg! Omdat hulp vragen voor een onzekere puber lastig is, verzweeg hij dat een hele tijd. Ook kost typen hem ontzettend veel tijd en moeite, en daarin is hij lang niet de enige. En dan ben je er nog niet: mappen aanmaken, documenten bewaren, een werkstructuur aanleggen, cijferlijsten en huiswerkplanning bijwerken maken ook onderdeel uit van deze digitale uitdaging. Ook moeten vrijwel alle praktijkopdrachten online ingeleverd. De stress daarover is na driekwart jaar nog steeds niet verdwenen.

Ik wéét dat leerkrachten op de basisschool grote werkdruk en enorme achterstanden hebben. Maar ik vind toch dat de basis van een goede digitale opleiding dáár begint. Het gaat dus niet alleen om mediawijsheid, maar ook begrip van de techniek. Wat dat betreft hebben mijn kinderen de boot al gemist. Ik mag hopen dat de volgende generatie die over een paar jaar de arbeidsmarkt betreedt een betere start maakt.

Dus waar blijft dat curriculum?