Het opvallendste nieuws volgens Ronald Prins

Ten eerste hebben overheden over het algemeen moeite om toe te geven dat ze slachtoffer zijn geworden van spionage. In dit geval kon de Franse overheid er blijkbaar niet omheen omdat de aanval zo grootschalig was dat ze besloten 12000 computers schoon te maken. Dat is niet iets dat je makkelijk onder de pet houdt. Ik ben trouwens van mening dat je wel bekend zou moeten maken dat dit soort incidenten hebben plaatsgevonden. Tot nu toe denken ambtenaren te vaak dat spionage een ver-van-hun-bed show is, ondanks de jaarverslagen van de AIVD waarin het ook in abstractere termen wordt genoemd.

Daarnaast valt mij op dat het weer bij toeval is ontdekt. Omdat een e-mail verstuurd was uit naam van een ambtenaar, trok deze aan de bel en is het balletje gaan rollen. Dit is typerend voor de meeste ontdekkingen. Ze komen telkens naar boven door een toevalligheid of een foutje van de daders. Niet doordat er systematisch naar wordt gezocht. Reden genoeg om te concluderen dat we slechts het topje van de ijsberg ontdekken.

Mijn hoop is dat we in Nederland in het verlengde van onze net gepubliceerde nationale cyber security strategie wel gaan investeren in structurele detectiemogelijkheden. Niet om alleen de netwerken van de overheid zelf te monitoren, maar ook die van de vitale sectoren zoals bijvoorbeeld energie, financiële instellingen en telecombedrijven. De Engelsen zijn daarin al een stap verder en hebben de CEO’s van dit soort bedrijven uitgenodigd op Downingstreet 10 om dit plan toe te lichten.

Ten slotte valt me op hoe weinig dit verhaal is overgenomen door de niet technische pers. Het lijkt wel of deze media de impact van spionage niet begrijpen en er daarom ten onrechte niet over rapporteren.