Kleine(re) wereld

IFIP is een leidende, multinationale en apolitieke organisatie op het gebied van informatieverwerking, erkend door de Verenigde Naties. IFIP is in 1960 opgericht na het eerste UNESCO World Computer Congres in Parijs in 1959. IFIP is georganiseerd in dertien Technical Committees (TC). Elke TC vertegenwoordigt een thema met betrekking tot informatieverwerking, bijvoorbeeld security en privacy, mens-computerinteractie en informatiesystemen.

IFIP heeft een belangrijke rol gespeeld bij het uitdragen van de eerste computertalen, Agol-60 en Agol-68, en de daaropvolgende ontwikkelingen

De kracht van het werk van IFIP ligt in de onafhankelijke rol die zij speelt voor het vakgebied. Veel koepelorganisaties voor ICT'ers hebben een duidelijke link met een land of een groep landen in een bepaalde regio. Voor IFIP geldt dat niet. Vanaf het ontstaan van IFIP is het een platform om wetenschappers vanuit het westen, het oosten, of van achter het ijzeren gordijn bijeen te brengen en kennis uit te wisselen. IFIP heeft een belangrijke rol gespeeld bij het uitdragen van de eerste computertalen, Agol-60 en Agol-68, en de daaropvolgende ontwikkelingen. De laatste jaren heeft IFIP een steeds belangrijkere rol gespeeld bij het opstarten van ICT-verenigingen in landen die nog in ontwikkeling zijn – of op achterstand stonden. Op dat gebied is echter veel aan het veranderen: door internationale congressen te organiseren werken de TC’s mee aan het creëren van een sterk mondiaal netwerk van wetenschappers. Recentelijk werkt IFIP via de IP3-werkgroep aan de uitwerking van competentiemanagement voor ICT-professionals, mede in afstemming met vertegenwoordigers van de Europese Commissie.

De gesprekken verschuiven van ‘toys for boys’ naar sociale impact van het gebruik van alle technologieën

Wat de afgelopen jaren opvalt binnen het IFIP-verband, is de wijze waarop we als collega’s werken aan en denken over ICT. Ieder jaar worden de verschillen tussen de inbreng van de landenvertegenwoordigers kleiner, en dat is niet omdat we elkaar beter leren kennen. Elk land denkt na over toepassingen van nieuwe technologie zoals blockchain, artificiële intelligentie, cybersecurity en cloud. De gesprekken verschuiven van ‘toys for boys’ naar sociale impact van het gebruik van alle technologieën. Inmiddels is de internationale vergadering zo ver dat er gewerkt wordt aan een ethische code voor professionals binnen het vakgebied. Iets wat eerder niet echt lukte, of in ieder geval weinig aandacht kreeg. Denk bijvoorbeeld aan een Chinese collega, die de sociale score als een geweldige bijdrage ervaart aan het grote(re) doel en individuele veiligheid. Of de collega’s uit Estland die vol trots vertellen dat ze inmiddels bijna 50.000 bezoekers van andere overheden hebben kunnen laten zien hoe je een ‘echte’ digitale overheid afdwingt. Door alle ICT-geweld heen ontstaat er nu ruimte voor het bredere gesprek, bijvoorbeeld over eWaste, gebruik van energie, verduurzaming van ICT en de impact op burgers die eigenlijk niet zo goed kunnen meekomen. Soms omdat ze geen toegang hebben tot middelen, maar meer nog omdat ze verdwalen in alle virtuele omgevingen en netwerken. Voor de ‘informatieprofessional 3.0’ is er nog veel te doen. De kloksnelheid van de technische ontwikkelingen gaat aldoor omhoog. Gelukkig ontstaat er ook oog voor de effecten van die ontwikkelingen, en zelfs voor mondiale gesprekken over de ethische kant daarvan. Laten we hopen dat dat niet te laat is.