Ook ASML ziet chiptekort voorlopig nog niet opgelost

Het Nederlandse ASML ziet het internationale chiptekort voorlopig nog niet voorbij gaan. CEO Peter Wennink van de chipmachinefabrikant zegt dat de enorme vraag naar chips door iedereen is onderschat. Het tekort was er al langer, maar de coronacrisis heeft het tijdelijk verergerd, vertelt hij aan NU.nl.

Jasper BakkerredacteurMeer van deze auteur

De topman van de firma die een essentiële functie vervult in het wereldwijde ecosysteem van chipproducenten verwijst naar de trend van het Internet-of-Things (IoT). "Er zijn nu 40 miljard dingen die via internet met elkaar verbonden zijn. In 2030 zullen dat 350 miljard dingen zijn", zegt Wennink tegen nieuwssite NU.nl. Met 'dingen' doelt hij zowel op eenvoudig lijkende toepassingen zoals in-huis muziekstreaming naar slimme speakers, als ook op complexere elektronica zoals medische geavanceerde apparatuur en auto's.

Verstoring productie, logistiek

Volgens Wennink is de enorme toename van apparaten en toepassingen waar chips voor nodig zijn enorm onderschat. En dat al voordat de coronacrisis uitbrak, wat de productie en distributie van chips flink heeft verstoord. Daarbij is ook de 'verwerking' van chips in producten van derden gehinderd door aanvoerproblemen.

Ook ASML zelf heeft in enige mate last van het aanhoudende chiptekort. "Onze machines zitten ook bomvol elektronica. Het overgrote deel daarvan kopen we in", legt Wennink uit. Bij leveringsproblemen kan de fabrikant van machines voor chipproductie bemiddelen tussen zo'n een chipfabrikant en de toeleverancier waar ASML zelf weer afhankelijk van is. Het belang van de Nederlandse afnemer, die wereldwijd een cruciale leverancier is, kan daarbij zwaar wegen.

Vergelijking met mondkapjes en olie

Een oplossing van het internationale chiptekort is volgens CEO Wennink niet op korte termijn te verwachten. Hij ziet vergelijkingen met het aanvankelijke tekort aan mondkapjes, die net als chips veelal in het Verre Oosten worden geproduceerd. Alleen is het maken van mondkapjes simpel en snel op te schalen. De productie van chips is complex, duur en kost tijd om op grotere schaal te doen.

Wennink ziet ook parallellen met de oliecrisis van 1973. Maar net als bij zijn mondkapjesvergelijking gelden er voor het chiptekort complicerende factoren. Voor olie zijn er inmiddels redelijke alternatieven ontwikkeld. Voor chips zijn die er nog lang niet. Verder speelt er nog het kleine aandeel van Europa in chipproductie (in de afgelopen 20 jaar gedaald van 20% naar 8%), wat nog kleiner gaat worden door de verwachte groei in toepassingen waar chips voor nodig zijn.