Het Windows Service Pack keert (triomfantelijk) terug

Nou ja, het is niet helemaal 'nu'. Het is meer 'straks'. Maar toch, de (triomfantelijke) terugkeer van het Service Pack zit erin. De voorzichtig uitgebrachte lente-update van dit jaar wordt komende herfst gevolgd door een update die vooral verfijning brengt. Daarmee wordt wel voldaan aan de definitie van het traditionele Service Pack (SP) voor Windows. Gebruikers en beheerders met historie weten nog wel de voordelen van SP's wat betreft stabiliteit en beheerbaarheid.

Meer dan 'een Snow Leopard'

Behoudende - of: tragere - organisaties kunnen een zucht van opluchting slaken door de ademruimte die ze krijgen met Microsofts loslaten van het hoge releasetempo voor Windows 10. Het ziet er namelijk naar uit dat de Windows-maker niet slechts 'een Snow Leopard' doet. Apple heeft jaren terug met de opvolger voor Mac OS X Leopard roemrucht aangekondigd dat het daarin "0 nieuwe features" zou brengen. Snow Leopard was een verfijning van de voorganger, vol tweaks en kleine verbeteringen. Het Service Pack dat Windows 10 aankomende herfst krijgt, luidt een nieuw ontwikkelritme in.

Eind juli is al naar voren gekomen dat Microsoft de rem indrukt: het besturingssysteem krijgt niet langer elk half jaar een grote nieuwe release. Dit komt naar voren uit een fundamentele verandering die Microsoft doorvoert in het testschema voor externe bètagebruikers; de zogeheten Windows Insiders. Deze verandering moet meer testtijd geven, ook voor Microsoft zelf. En dat is wel nodig, want diverse bugs en praktijkproblemen hebben voor uitloop, uitstel en terugtrekking gezorgd. Zo is de lente-update van dit jaar qua build-nummer 1903 wat duidt op maart 2019, maar is het uiteindelijk in mei uitgebracht. Dit volgend op de funeste herfst-update van vorig jaar.

Bescheiden, klein

Nu, mid augustus, is het eerste resultaat van de fundamentele tempoverandering naar buiten gekomen. Afgelopen week heeft Microsoft een verse testrelease uitgebracht van de volgende grote update voor Windows 10. Wat dus effectief een Service Pack wordt, en niet de volgende flinke verbouwing van het besturingssysteem. De preview van de 19H2-release (wat dan de 1909-build van Windows 10 wordt) is overigens uitgebracht in twee varianten: één met nieuwe features ingeschakeld, en één met die nieuwe mogelijkheden uitgeschakeld. Laatstgenoemde heeft een lager build-nummer dan eerstgenoemde.

Naast dit verschil in wel/niet-geactiveerde features valt er nog iets op in Microsofts aankondiging van deze vroege testversies. Het aantal nieuwe mogelijkheden daarin is nogal bescheiden, klein zelfs. En wat die nieuwe features dan brengen, heeft relatief bescheiden impact, minimaal zelfs. Kortom: de conclusie wordt getrokken dat 1909 een Service Pack wordt. Een softwaredinosaurus keert terug in het tijdperk van agile development en continous delivery. En dat is voor sommige gebruikers en beheerders best goed nieuws.