AI en spraakherkenning: huidige hype combineert nu met oude hype
Ineens zag ik het letterlijk samenkomen: toen een persbericht binnenkwam over de lancering van AI-platform Dragon Copilot. Die twee laatste woorden combineren de oude hype van spraakherkenning met de huidige hype van generatieve AI (genAI). Beide technologieën hebben zéker hun nut, daar twijfel ik niet aan. Maar de hype toen rond het Belgische L&H, het Amerikaanse Dragon en Nuance, en meer valt te zien als een voorbode van de genAI-hype nu. En hoe is het toen ook alweer afgelopen?
de hype van fidget spinners
Shutterstock
Wie zich het verleden niet kan herinneren, is gedoemd het te herhalen. Zo luidt de oude wijsheid van de Spaans-Amerikaanse schrijver-filosoof George Santayana. Ironisch genoeg wordt deze bekende zin vaak verkeerd gequote, wat een soort zelfbevestiging ervan is. Ik poneer dan ook: wie oude hypes niet kent, is gedoemd ze te herhalen.
Voor álles
Want de hype die inmiddels alweer een paar jaar loopt - en oploopt - rond genAI echoot die van eind vorige eeuw rond spraakherkenning. Het Belgische bedrijf Lernaut & Hauspie (L&H), maar ook Amerikaanse leveranciers als Dragon Systems en Nuance Communications beleefden hoogtijdagen. Want, zo was de breed gedragen overtuiging in de IT-wereld en bij investeerders, spraakherkenning is de toekomst. Spraakherkenning zou de interface worden voor computers en systemen overal.
Ik keek toen om me heen op de redactieruimte en in kantoortuinen (inclusief cubicle-lands) waar ik nogal eens kwam en dacht: nee, dat wordt 'm niet. Want ik zag al genoeg mensen met zeg maar langer lopende achtergrondtaken die last hadden van het snelle gebeld van redacteuren en andere kantoorcollega's die zeg maar kortere front-end taken hadden.
Beide soorten werknemers gebruikten dan toetsenbord en muizen voor verdere uitvoering van hun werk. Hoe zou dat zijn als iedereen niet alleen tegen mensen zat te praten, maar ook tegen hun computers? Chaos, herrie, concentratieproblemen, hard nodige headsets, enzovoorts. Uiteindelijk is spraakherkenning - nogal wat miljoeneninvesteringen later - níet de universele gebruikersinterface en alles-veroverende technologie gebleken.
Zeker interessante mogelijkheden
Rond genAI speelt nu een soortgelijke dynamiek. De (zeker interessante) mogelijkheden van kunstmatige intelligentie op basis van grote taalmodellen (large language models, LLM's) worden op van alles en nog wat geprojecteerd. genAI gaat niet alleen tekst, beeld, video en andere content dramatisch veranderen, maar ook cybersecurity, netwerkbeheer, softwaredevelopment, en nog veel meer zaken op de schop gooien.
En ja, ook spraakherkenning dus. Getuige persberichten zoals die ene waar mijn oog de letterlijke combinatie zag materialiseren: Microsoft lanceert AI-platform Dragon Copilot. Nuancering hier: de aankondiging van Microsofts AI-aanbod Copilot in combinatie met spraakoplossing Dragon is bedoeld voor de zorgsector. Waarbij de softwarereus (en ooit spraakherkenningspartner van onder andere L&H) samenwerkt met Chipsoft.
Het verleden kennen
Wordt hiermee een AI-revolutie in de zorg ontketend? Het is nog wat te vroeg om dat te zeggen, vind ik. Wel is het zo dat spraakherkenning uiteindelijk in specifieke niches z'n weg heeft gevonden, z'n nut heeft bewezen. Ik voorzie dat AI eenzelfde route gaat nemen: van hype als universele oplossing voor álles, naar nuttige toepassing voor specifieke gebieden. Alleen zal dat wat tijd kosten, plus wat miljoenen en miljarden, plus eventueel wat rechtszaken en carrières. Allemaal waardevolle lessen uit het verleden.
Reacties
Om een reactie achter te laten is een account vereist.
Inloggen Word abonnee