OPINIE: Departementale CIO's berusten in onmacht

Dat de kaarten zo liggen valt op te maken uit de 'Evaluatie Maatregelen grote ICT-projecten' die minister Donner vorige week naar de kamer zond. De aanstelling van de departementale CIO's was de hoeksteen van een pakket van maatregelen waarmee de Rijksoverheid in 2008, na stevige kritiek vanuit de Kamer, haar grip trachtte te herwinnen op zijn alsmaar weer ontsporende grote IT-projecten.

Goedwillend, maar weinig doortastend
De nu naar de Tweede Kamer gezonden evaluatie is niet gebasseerd op metingen aan gerealiseerde projecten. Want die zijn er nog nauwelijks. Daarom baseren de onderzoekers, van Capgemini Consulting, zich op interviews met de CIO's zelf en hun ambtelijke omgeving. Uit hun rapportage komen de CIO's naar voren als goedwillende, maar weinig doortastende professionals die pragmatisch berusten in hun beperkte bestuurlijke speelruimte. Terwijl hun ambtelijke opdrachtgevers - en de Rijksauditdienst - tegenover de onderzoekers van Capgemini verklaarden dat de verantwoordelijkheden en bevoegdheden van de CIO's binnen de departementen 'nog onvoldoende zijn geïmplementeerd', betonen de CIO's zelf zich content met de huidige constellatie.

Blijkbaar zijn de CIO's niet alleen onvoldoende in staat om zich - twee jaar na de kabinetmaatregel - te doen gelden, maar ze zijn ook nog eens te timide (of van te weinig kaliber) om daarover aan de bel te trekken. Toch concluderen de onderzoekers - kennelijk op eigen gezag - dat er aanvullende maatregelen nodig zijn om de CIO's alsnog in staat te stellen spijkers met koppen te slaan. Aanbevolen wordt de CIO's beslissingsbevoegdheid te geven over ICT-budgetten en ook 'vanuit' (bedoelt men hier eigenijk 'over' ?) het primair proces. Zo'n zwaarder aangezette CIO zou volgens de onderzoekers moeten kunnen terugvallen op de Comptabiliteitswet en moeten kunnen escaleren naar de minister, zoals nu bijvoorbeeld de huidige directeur Financiële en Economische Zaken dat kan.

Geluk bij een ongeluk
Verder zou CIO op de departmenten een zelfstandige functie moeten worden en niet een nevenrol van een bestaande fucntionaris. Dat dat laatste nu veelal wel nog het geval blijkt, is wellicht een geluk bij een ongeluk. Want het impliceert dat de nieuwe, als ’ideaaltypisch' aangeduide CIO-functies niet vanzelfsprekend zullen toevallen aan de dociele figuren die twee jaar lang, zonder aan de bel te trekken, roeiden met de te korte riemen die de politiek hen gunde.

Eens of oneens met deze opinie: Reageer hieronder