Versleten van videovergaderen? Nu wetenschappelijk bewezen

Het onderzoek vanuit neurofysiologisch perspectief is uitgevoerd met EEG- (elektro-encefalogram) en ECG-metingen (elektrocardiogram). De resultaten zijn nu gepubliceerd in vaktitel Scientific Reports, wat een uitgave is van Nature Reports, meldt The Register. Sinds de uitbraak van de coronapandemie en daardoor opgelegde lockdowns zijn veel organisaties en mensen overgegaan op videovergaderen, wat her en der ook nog flink beklijft - terwijl de grote coronacrisis voorbij lijkt te zijn.

'Het nieuwe normaal'

Tools zoals Zoom, Teams en Webex zijn 'het nieuwe normaal' geworden voor menselijke sociale interactie,  zoals in het bedrijfsleven en de onderwijswereld, zo stellen de onderzoekers. De radicale omarming en het uitgebreide gebruik van videoconferencingtools heeft echter een schaduwzijde. Dat is dus vermoeidheid door videovergaderen (VCF), waarvoor tot op heden alleen zelfrapportage als bewijs was, aldus de onderzoekers.

Het cognitieve probleem van VCF valt daarmee niet goed in kaart te brengen. Mensen kunnen ieder een verschillende mate van gevoeligheid hebben, hun ervaringen niet goed en/of niet consistent melden, en zo zijn er nog wel meer factoren die accurate meting van VCF vertroebelen. De onderzoekers van het Oostenrijkse Graz University of Technology (TU Graz) hebben EEG- en ECG-data verzameld en komen daarmee tot de conclusie dat VCF echt een ernstig probleem is.

Geen vervanging dus

Voor het onderzoek zijn vijfendertig vrijwilligers uitgebreid gemonitord op hun hersen- en hartactiviteit tijdens het kijken naar een universitaire lezing, in face-to-face opstelling en via videovergaderen. Een sessie van vijftig minuten via videoconferencing blijkt het menselijk zenuwstelsel te veranderen op een manier die "zonder twijfel" valt te interpreteren als vermoeidheid. "Een grote implicatie van ons onderzoek is dat videoconferencing gezien moet worden als een mogelijke aanvulling op face-to-face interactie, maar niet als een vervanging."