'Honey, I shrunk the computer!'

Smart dust

De motes, zoals de minicomputertjes genoemd worden, zijn bedoeld als slimme sensoren.Maar het zijn wel degelijk volwaardige computertjes: ze beschikken over de mogelijkheid tot data-invoer, kunnen die input verwerken aan de hand van een programma - dat geladen wordt via een stroboscoop - en kunnen op grond van de algoritmes in dat programma data verwerken en weer uitvoeren via een draadloze verbinding. Daarnaast zitten er sensoren in voor temperatuur en licht, en natuurlijk een accu'tje dat door licht wordt opgeladen.

Dutto bouwde voort op werk dat voorgangers David Blaauw en Dennis Sylvester deden aan sensoren die de oogdruk in het oog van leiders aan glaucoom kunnen meten; dat geeft een idee van de toepassingen. Eerder al werkte aan de universiteit van Berkeley professor Kristofer Pister aan het verkleinen van computers, memoreert Backchannel. Pister bracht zijn werk op de markt in 2003, toen hij een werkend computertje zo groot als een suikerklontje had ontwikkeld; daarna kwam hij niet meer aan verdere miniaturisatie toe. Maar Pister bedacht wel de naam van nog kleinere computertjes waarvan Dutta nu de eerste voorbeelden presenteert: smart dust.

Slimme sensoren voor tal van toepassingen

De motes zijn klein genoeg om bijvoorbeeld een hersentumor van nabij te bekijken. Maar Dutta ziet ook allerlei toepassingen in slimme apparatuur - zoals douchekoppen die zelf hun waterverbruik meten - en als sensor in gevaarlijke of potentieel gevaarlijke situaties, zoals in een kolenmijn.

Behalve de afmetingen maakt ook het energiegebruik deze superkleine computertjes geschikt voor talloze toepassingen. Door een nieuw ontwerp werd het energieverbruik 23 procent teruggebracht. In standby-modus gebruikt een mote slechts 8 nanowatt.

De ontwerpen van de M3, zoals de motes worden aangeduid, komen beschikbaar via de website mbus.io zodra het licentiebureau van de universiteit daar toestemming voor geeft. Dutta en collega's gaan zelf ook de markt op met hun vinding via het bedrijf CubeWorks. Dat is al in gesprek met makers van wearables. De M3 heeft al wel een plaatsje weten te verwerven in het Computer History Museum in Californië.

Onderstaande video geeft een beeld van de M3 waar men aan de universiteit van Michigan aan werkt.